Page 80 - 1968 ... 2013 Soft Living Room

soft living room Weg uit een turbulente omgeving waar met veel geweld en agressie rechten
werden opgeëist.
Gelijke rechten tussen man en vrouw.
1967-2013 De afstand tussen ‘elitaire kunst’ en publiek werd verkleind. (Soft Living Room)
Tussen droom en werkelijkheid
Art van Westerop, die bij Yves Saint Laurent ervaring had opgedaan in het
hoedenvak, hielp mij bij het strak bekleden van de heuvels in een patroon van
zwart-wit kunstbont.
Met plezier nodig ik U uit voor een reis terug in de tijd. Lysander Apol maakte de 16 wanden van meubelpaneel.
In de zomer van 1969 vervoerden Lysander Apol en Art van Westerop de SLR
Naar het jaar 1969 om te vertoeven in de sculptuur Soft Living naar Lausanne in Zwitserland.
Room. In Lausanne was het werk een enorm succes. De journalist Virtus Schade schreef
in de Deense krant de ‘Berlingske Aftenavis’ (onsdag 18 juni 1969) ondermeer:
Het werk is na meer dan 40 jaar onzichtbaarheid weer te zien ‘Men moet de schoenen uittrekken voor de kunst beleefd kan worden. Nee, er is hier
geen ‘happening’ maar een serieuze kunsttentoonstelling. Hier moet het werk van Van
en te ervaren in het Stedelijk Museum Schiedam tijdens de Elk besproken worden als het meest geavanceerde.’ (einde citaat)

tentoonstelling Ik Hou Van Holland tot 6 September 2015.
1970 1971 1972 Na tentoonstellingen in de universiteit van Eind-
hoven afdeling Bouwkunde en de Vishal in Haarlem eindigde de reis van de SLR
in het Stedelijk Museum Schiedam.
1967 In 1967 maakte ik de eerste Soft Living Room die in de Hallen in Naar het leek ook deze keer voorgoed verdwenen.
Haarlem was tentoongesteld.
Een met donkerblauwe stof omsloten ruimte met een diameter van ±5 meter. 1998 Tot ik in 1998 een brief ontving van Ludo van Halem, conservator
Op de stof was een landschappelijk tafereel afgebeeld in onder andere fluorise- beeldende kunst van het museum in Schiedam, over zijn ontdekking van de
rende vooral niet artistieke kleuren. restanten van de Soft Living Room op een zolder van de gemeente Schiedam. Mij
In die ruimte stonden donkerblauwe zachte heuvels, gevuld met vlokken schuim- werd verzocht behulpzaam te zijn bij herstel van het werk. Toen voor mij een
plastic. onmogelijke opgave.
Het geheel werd verlicht met kleine lampjes die als sterren in de nacht de kleuren
deden opgloeien. 2013 De jaren verstreken tot begin 2013 Colin Huizing en Christel
Kordes namens het Stedelijk Museum Schiedam mij voorstelden om een volle-
Na afloop van de tentoonstelling vroeg Willem de Ridder (Hitweek) mij om dige reconstructie van de SLR te maken.
het werk te mogen gebruiken voor de inrichting van Fantasio (jongerencentrum) Door hun enthousiasme en de steun van An en Martien de Voigt verzamelde
aan de Prins Hendrikkade. ik de moed om dit werk dat ik zo lang geleden (45 jaar) had gemaakt te redden
Een ‘ludieke’ ruimte om kruidenthee te drinken, naar muziek te luisteren, te van de ondergang.
relaxen, de geest te verruimen en te mediteren.
In een oude auto van Willem vervoerden wij het werk naar Fantasio.
En daar is het na enige tijd voorgoed verdwenen.
Met de hulp van de volgende mensen is het werk weer als vroeger:

1968 Benno Premsela vroeg mij naar aanleiding van de eerste SLR een An en Martien de Voigt voor hun morele en financiële steun;
groot werk te maken voor een biënnale in Lausanne (Zwitserland).
Een materialensubsidie en een reisbeurs van het Ministerie van CRM, afdeling Colin Huizing organiseerde namens het Stedelijk Museum Schiedam voortva-
beeldende kunsten en een gastenatelier op het Prinseneiland tijdelijk ter beschik- rend, doortastend en snel de materialen, een fantastisch atelier, transport en hulp
king gesteld door het Stedelijk Museum Amsterdam, maakten het voor mij bij de wanden;
mogelijk om een voor die tijd zeer groot werk te realiseren.
Deze keer kon ik werken met betere materialen (kunstbont, massief schuimplastic, Erik Bouma, Aad Jongkind en Rens van Vuuren verzorgden de 16 wanden.
kunstzijde en meubelplaat) en ik had een goed atelier tot mijn beschikking. En transport;
Geoff Carroll, Sieb Bohlken, Eva Damave, Irene Carroll en Deborah
1969 De Soft Living Room kreeg een diameter van 4 meter. De hoogte van de Apol zorgden voor hand(werk) en spandiensten;
wanden was 2 meter.
De buitenvorm (de wanden) bestaat uit 16 houten panelen die samen een Evert De Cock maakte met de computer aan de hand van enkele oude foto’s
16 hoekige gesloten ruimte vormen op basis van een zuivere cirkel. een onmisbare reconstructie van de figuratie op de wanden, zodat ik een beter
De vloer is een 15 cm dikke laag schuimplastic, die van wand tot wand bekleed is beeld had van het geheel. Begeleiding drukwerk;
met zwart kunstbont.
De wanden zijn aan binnen en buitenzijde bekleed met kunstzijde. Daarop Christel Kordes had foto’s en een nauwgezette beschrijving van de maten van
is in zwart-wit een geabstraheerde voorstelling van golvend water en heuvels de heuvels gemaakt. Zonder deze gegevens zou het een onmogelijke zaak zijn
afgebeeld. geworden;
In het interieur staan 8 sculpturen, verplaatsbare heuvels van gemodelleerd
schuimplastic overtrokken met kunstbont, waarop de golvende bewegingen van Thea van Oosten van het Instituut Collectie Nederland kon mij na een snelle
de wand zijn voortgezet. analyse van de materialen die ik in 1969 gebruikte en waarvan nog wat resten
Een interactie tussen wand en heuvels, tussen twee- en driedimensionaal. op het instituut aanwezig waren, vertellen wat de samenstelling was van het
De kleuren zijn teruggebracht tot zwart en wit, contrasten en uitersten. kunstbont en het schuimplastic, waardoor ik precies hetzelfde materiaal in 2013
De vloer is zwart, zwaar, donker dat naar boven toe overgaat in wit en licht dat kon bestellen.
gefilterd wordt door een strakke bespanning van witte kunstzijde die de ruimte
aan de bovenkant afsluit van de buitenwereld.
Een kleine ovaal in de verder gesloten wand is de enige toegang tot het interieur. Al deze dingen hebben bijgedragen aan het slagen van deze onderneming en zo is
Lichtheid en tijdloosheid probeerde men in de jaren 60 te bereiken met medi- de Soft Living Room weer in Schiedam te zien!
tatie.
Het object moest een zacht landschap zijn om in te kunnen verdwijnen. Maria van Elk, 2013
Verdwijnen uit een samenleving waarin veel zaken op losse schroeven werden
gezet en waarin grenzen werden verlegd.

78