Page 55 - 1968 ... 2013 Soft Living Room

Het was een pijnlijk gemis, maar inmiddels was Maria van Elk andere wegen ingeslagen. Ze gaf jaren-
lang les op de AKI in Enschede. Er bleek grote behoefte te zijn aan het slechten van de oude schei-
dingswanden tussen de disciplines. Ze startte de afdeling ‘grensverleggend onderzoek’ en begeleidde
met veel plezier generaties AKI studenten, die in verschillende media actief waren. 1
In haar eigen werk kiest ze voor het subtiele gebaar. Heldere bewegingen, de rijkdom van de lijn op
papier. Of in monumentale werken. Toch weer in de publieke ruimte, maar nu verbonden met de
architectuur.
Ze beschrijft haar werk uit de jaren 70 in een notitie. ‘Sinds het begin van de jaren 70 speelt de figuratie
van het materiaal zelf een centrale rol in mijn werk. Dat kwam voort uit een behoefte aan beelden zonder
bijklank of dubbele bodem… Concrete, heldere beelden, die voor zichzelf spreken en niet meer vertaald of
verklaard hoeven te worden. Het is wat je ziet…Ik hou van beelden, die voortkomen uit onderzoek, mate-
riaalproeven, kleurstalen, experimenten’. (uit Statement De Emancipatie van het Materiaal, 1986)

Henk Peeters herkende in het werk van Maria van Elk de kracht van het ‘weinige’ waarin zoveel
gezegd kan worden. (Soms zie ik niets, 1986). Hieronder een fragment.

Soms zie ik niets

Henk Peeters - Sometimes I don’t see anything. Translation on page 66.
˄ 75. 1973 Hardheidsgraad van potlood (Hardness of pencil) 6 lijnen
84×58 cm, collectie Maria van Elk

˄ 76. Henk Peeters en Maria van Elk, Hall, foto: Truus Nienhuis
˅

1 Deze periode wordt door Tineke Reijnders beschreven in het artikel Lokaal 55 (1983), brief Joop Hardy,
directeur A.K.I. Enschede. zie www. mariavanelk.nl

53